Όρθια στην Ελλάδα

Η 18χρονη σήμερα Dorra (Doaa al Deaf) είναι ένα από τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά της Συρίας που μαζί με την οικογένειά τους πήραν το δρόμο της προσφυγιάς, για να αποφύγουν τη φρίκη που επικρατεί στη χώρα τους. Η ίδια αισθάνεται τυχερή που ζει, όταν πριν από λίγους μήνες μια βόμβα έπεσε στο σπίτι της χωρίς να υπάρξουν θύματα, με ένα τεράστιο κόστος όμως, ψυχικό και σωματικό: έχασε το πόδι της κι έμεινε ανάπηρη.

Μοναδική ελπίδα επιβίωσης για την οικογένειά της, που προέρχεται από μια μικρή πόλη κοντά στο αιματοβαμμένο Χαλέπι, η φυγή από τη χώρα και η αναζήτηση καλύτερης τύχης στην Ευρώπη. Οπλισμένοι με τεράστια αποθέματα κουράγιου και υπομονής, πήραν το δρόμο της προσφυγιάς μέσω της Τουρκίας, όπου έκαναν μια απαραίτητη στάση: με όσα χρήματα τους είχαν απομείνει μετά την πληρωμή των διακινητών, τα διέθεσαν για τη χειρουργική επέμβαση της Dora και την προσθήκη τεχνητού μέλους, ώστε το κορίτσι να μπορέσει ξανά να περπατήσει και να αντεπεξέλθει στη δύσκολη και αβέβαιη συνέχεια.

Δυστυχώς όμως, όπως συμβαίνει συχνά και με τους διακινητές που αφού πληρωθούν παρατούν τους μετανάστες στο έλεος της φύσης, το πρόσθετο μέλος λειτούργησε μόλις για μια μέρα, αν και ο Τούρκος γιατρός πληρώθηκε αδρά. 

Η τύχη όμως κάτι χρώσταγε στη Dora. Μετά από περιπέτειες, έφτασε μέσω της Μυτιλήνης στον Πειραιά, στο λιμάνι του οποίου διέμενε για λίγους μήνες. Η παρουσία της έγινε αντιληπτή από τον Μανώλη Καραϊσκο, από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Παραπληγικών και το πρόβλημα της τον ευαισθητοποιεί. 

Με πρόσθετο μέλος εδώ και αρκετά χρόνια ο ίδιος, αποφασίζει να πάει τη Dora στον προσθετικό-ορθωτικό που άλλαξε και τη δική του ζωή, τον Κώστα Χρονόπουλο, που διατηρεί κέντρο αποκατάστασης στην Αθήνα. Η πρωτοβουλία του πιάνει τόπο: ο νεαρός προσθετικός-ορθωτικός κάνει «δώρο» στην προσφυγοπούλα την αποκατάσταση και θεραπεία κόστους αρκετών χιλιάδων ευρώ, και μετά από πολλές δοκιμές, η Dorra πλέον είναι βέβαιη: η ζωή της επανήλθε όπως την ήθελε και πλέον κάνει όνειρα και βλέπει τον κόσμο με άλλα μάτια.